فدایت شوم. مخلصتم. تشریف بیاورید. منت بر دیده ما گذاشته اید. شما عزیز ما هستید. بزرگوار هستید. چقدر این جملات آشنا هستند زمانی که برخی به خاطر جمع کردن رای با مردم اینگونه سخن می گویند.
مردم تالش به دور از تعصبات سیاسی چند کلمه حرف دارم. تا حالا فکر کرده اید فاصله اینجا تا صومعه سرا یا آستارا چقدر است؟؟؟؟
چرا این قدر نمای شهرمان به دور از شأنمان است؟؟؟؟ بهترین خدماتی که در این شهر انجام می شود چیست؟؟؟؟ جز بیست یا سی تا سوپرمارکت دیگر چه داریم؟؟؟؟ سینما داریم؟؟؟؟ سالن تئاتر داریم؟؟؟؟ بیمارستان تخصصی داریم؟؟؟ دستگاه ام آر آی داریم؟؟؟ پزشکان حاذق داریم؟؟؟ پارکی که در شأن مردم تالش باشد داریم؟؟؟ خیابان ها و کوچه های آسفالت شده درست و حسابی داریم؟؟؟ ( البته به غیر برخی مسئولان که جلوی درب خانه شان سنگ مرمر زیبا زده شده)
مسئولان کار می کنند. ما هم می دانیم. ناشکر نیستیم. اما این کار کردن در شأن ما نیست. شاید هم هست که این جور کار می شود. شاید ما را شناخته اند که به مانند اردبیلی ها نمی توانیم حق را بشناسیم و حقمان را بگیریم( ولو در پول تاکسی)
تو رو خدا رای این دوره را قبیله ای ندهیم. با آگاهی بدهیم. رای را بر اساس منفعت شخصی ندهیم به خاطر منفعت تالش بدهیم. رای را به برنامه بدهیم نه حرف برنامه ای. این سی سال رای را غالبا قبیله ای داده ایم. دیگر بس است. به خدا بس است. این شأن تالش نیست.
عناوین یادداشتهای وبلاگ
دسته بندی موضوعی
دوستان